βλαστοειδή

Ομοταξία απολιθωμένων ζώων του φύλου των εχινοδέρμων και της υπερομοταξίας των πελματοζώων, τα οποία έζησαν αποκλειστικά στον παλαιοζωικό αιώνα. Το σώμα τους, με πεντακτινωτή συμμετρία (που ήταν δυνατόν να μεταβληθεί με ατροφία), ήταν ένας κάλυκας σταθεροποιημένος σε ένα στήριγμα, που τον αποτελούσε ένας μίσχος (ποδίσκος). Τον κάλυκα, που είχε μορφή αχλαδιού, αβγού ή σφαίρας, τον αποτελούσαν πλακίδια στερεά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Στο εσωτερικό υπήρχαν δεσμίδες μικρών σωλήνων (υδροσπείρες), το χαρακτηριστικό όργανο των β., που έμοιαζαν με αναπνευστικό σύστημα ή με αποθήκη νερού. Στο κέντρο της άνω επιφάνειας βρισκόταν το στόμα, πάνω σε έναν μικρό κάλυκα, από τον οποίο ξεκινούσαν πέντε περιφερειακά τόξα. Η ραχιαία επιφάνεια του κάλυκα σχηματιζόταν από τρία βασικά πλακίδια, που συνδέονταν με τον κυλινδρικό ή ατρακτοειδή μίσχο. Τα β. εμφανίστηκαν στη σιλούριο περίοδο. Έφτασαν στην μεγαλύτερη ανάπτυξή τους στο κατώτερο λιθανθρακοφόρο. Στο ανώτερο λιθανθρακοφόρο υποχώρησαν και στην περίοδο της περμίου αντιπροσωπεύονταν με ελάχιστα είδη που βρέθηκαν στις Ανατολικές Ινδίες, σπάνια στην Ευρώπη και συχνά στην Αμερική, όπου στο λεκανοπέδιο του Μισισιπή βρίσκονται δείγματα σε άριστη κατάσταση απολίθωσης. ΒΛΑΣΤΟΕΙΔΗ